اثر کینزیوتیپ بر عمکلرد اندام تحتانی و شدت درد در ورزشکاران با و بدون سندرم فشار داخلی تیبیا

سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر اثر کینزیوتیپ بر عملکرد و شدت درد در ورزشکاران با و بدون سندرم فشار داخلی تیبیا می باشد. مواد و روش ها: نمونه آماری این تحقیق را 30 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه گیلان، شامل 15 آزمودنی مبتلا به سندرم فشار داخلی تیبیا و 15 آزمودنی سالم تشکیل می دادند. در ابتدا، مقایسه عملکرد اندام تحتانی در دو گروه با استفاده از 4 آزمون shuttle run، figure of eight hop test، side to side hop test و agility hop test انجام گرفت. جهت ارزیابی شدت درد از مقیاس visual analog scale استفاده شد. سپس عمل تیپینگ، به منظور ارزیابی عملکرد و شدت درد ورزشکاران مبتلا به سندرم قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از استفاده مستمر از آن صورت گرفت. یافته ها: نتایج اولیه نشان داد عملکرد گروه مبتلا به سندرم در تست های عملکردی sr و feh و ah، نسبت به گروه سالم ضعیف تر بود (05/0p≤). هم چنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس نشان داد افراد مبتلا به سندرم در آزمون های sr، feh و ah پس از استفاده از نوار کینزیوتیپ نمره بهتری کسب کردند و میزان درد آن ها بهبود پیدا کرد (05/0 p≤). در طی 24 ساعت پس از استفاده از کینزیوتیپ، عملکرد و میزان درد آن ها در سطح اولیه باقی ماند (05/0 p≥). استنتاج: مربیان می توانند جهت بهبود عملکرد ورزشکاران دارای سندرم فشار داخلی تیبیا تمرینات عملکردی خاص طراحی و از کینزیوتیپ به خاطر نقش درمانی اش به واسطه بهبود حس عمقی و کاهش میزان درد استفاده نمایند.